Malta 2

Niedawno na kanale TCM oglądałam film „Sokół maltański”, klasyczny kryminał sprzed ponad pół wieku. Tytułowy sokół nawiązuje do Rycerzy Maltańskich, którzy w zamian za wyspę, daną im w wieczne użytkowanie od papieża wysyłali mu raz na rok jednego sokoła w formie zapłaty. Humphrey Bogart wypowiada na końcu pewną kwestię, którą pamiętam od czasów, kiedy ten film obejrzałam po raz pierwszy. Cytat brzmi:”To materiał, z którego buduje się marzenia”. Materiałem, z którego utkałam swoje marzenia była literatura piękna . Chciałam podróżować, poznawać wielu ciekawych ludzi, pisać, robić zdjęcia, mówić kilkoma językami i mieć u boku kogoś, kto akceptuje moje różne szaleństwa. To był mój ideał dobrego życia. A teraz wracamy na Maltę, która stała się moim prywatnym rajem na ziemi, jak wszystkie inne miejsca, gdzie bywałam z moim mężem. Państwo Malta to w zasadzie trzy wyspy: Malta, Gozo i leżąca między nimi najmniejsza Comino. Same brzegi to przede wszystkim strome skaliste klify, z licznymi zatokami i jaskiniami abrazyjnymi . Piaszczystych plaż jest niewiele i są one bardzo małe. Ze względu na niewielki obszar prawie wszystkie nadające się grunty przeznaczone są pod uprawy rolnicze i chyba najbardziej charakterystycznym wizerunkiem tych wysp są murki ustawione z wapiennych kamieni odgradzające poszczególne pola. Jeśli chodzi o historię tego kraju to była ona bardzo burzliwa. Stąd wiele, często bardzo starych zabytków na wyspie. Wyspy przechodziły z rąk do rąk. Panowali tu Fenicjanie, Grecy , Kartagińczycy, Rzymianie, Arabowie, Normanowie, Zakon Joannitów (Maltański), Francuzi (bardzo krótko w czasie wyprawy Napoleona na Egipt) i Brytyjczycy. Państwem niepodległym Malta stała się dopiero w 1964 roku, członkiem UE w 2004 roku. Dzisiaj najwięcej śladów możemy oglądać po czasach, kiedy to Malta była posiadłością zakonu Joannitów. Auberge de Castille-Pałac Wielkiego Mistrza, obecnie siedziba premiera i rządu. Flaga, jakby polska, ale kolory nie są wzdłuż, tylko pionowo.     Do dziś pozostało bardzo wiele ogromnych fortów, wież strażniczych porozstawianych na klifach i kościołów. Dziwić może, że prawie w każdej najmniejszej miejscowości znajduje się ogromny kościół, jak gdyby przeniesiony z jakiegoś dużego europejskiego miasta. Ostatni epizod w historii Malty został zapisany podczas I wojny światowej, kiedy była „zacumowanym szpitalem” i podczas II wojny, kiedy była ona „zacumowanym lotniskowcem” służącym do wypadów nad północną Afrykę i Włochy. Malta słynie z dwóch typów zabytków. Pierwsze to megalityczne świątynie, drogi skalne i katakumby pochodzące z czasów prehistorycznych lub z początków naszej ery. Drugie to fortyfikacje i kościoły pozostawione przez Zakon Maltański. Dwie świątynie i cała stolica Valetta są wpisane na Listę Dziedzictwa Kultury UNESCO. Najsłynniejszym zabytkiem maltańskim jest Hypogeum, zwana też świątynią Hal Salfieni. napiszę o nie odzielnie. Dokładnie kilka przecznic dalej leży, tym razem na powierzchni , Tarxien Temples. Jest to największa świątynia megalityczna na Malcie powstała około 2800 roku p.n.e.. Zachowały się resztki murów, nisz modlitewnych, przełamany posąg Matki Bogów, kilka ornamentów i rytów zwierząt na ścianach. Kolejna świątynia to Haqar Qim i leżąca zaraz obok Mnajdra. Haqar Qim odkryta w 1839 roku została wybudowana w 2700 roku p.n.e., choć w późniejszych czasach uległa licznym modyfikacjom. Jest to kamienny krąg z niszami modlitewnymi. Z budowli pozostałych z czasów zakonnych słyną trzy miasta-Valetta i Rabat na Malcie, oraz Victoria na Gozo. Stolica dzisiejszej Malty zaczęła powstawać wokół Fortu St.Elmo. Przeniósł ją tu z Mdiny wielki mistrz zakonu joannitów Jean Parisot de la Valette, po udanym odparciu najazdu tureckiego (1565). Nowa stolica została zbudowana według wszelkich reguł budowy miast renesansowych i otoczona licznymi bastionami i murami obronnymi. Dzisiaj wchodzimy do niej przez bramę główną, przed którą mieści się zajezdnia autobusów. Przejechac sie takim autobusem to jest niezwykłe doswiadczenie, pociąga się za sznurek z dzwoneczkiem np, bilet u kierowcy i bardzo tani.       Proste wąskie uliczki przecinające się pod kątem prostym, zaopatrzone są w liczne schody i opadają w kierunku klifów morskich. Charakterystyczne dla miast maltańskich są liczne drewniane balkoniki pokrywające często szczelnie fasady domów. Miasto jest bardzo małe i gęsto zaludnione. Główne atrakcje to: fortyfikacje okalające całe miasto, Pałac Wielkiego Mistrza- ze słynną zbrojownią i kolekcją dzieł sztuki oraz Katedra św.Jana. Dawna stolica Malty, Mdina leży koło miasta Rabat. Można tu zwiedzić bardzo interesujące katakumby św. Agaty- dobrze zachowane freski na ścianach. Obok katakumby św.Pawła jest kościół, gdzie w podziemiach znajduje się fragment jaskini i wykute cele, gdzie przebywał św.Paweł gdy jego statek rozbił się u wybrzeży maltańskich. To on przyniósł na te wyspy chrześcijaństwo już w pierwszym wieku n.e. Byłam na Malcie w różnych miesiącach, w lecie jest upalnie, najprzyjemniej w maju, wczesną jesienią. Malta to nie bezmyślne wakacje na plaży i w dyskotekach, Malta zetknięcie się z historią i ulubiona destynacja na kurs języka angielskiego.