The Wilsons in the midi

Na spacerku za psem, którym sie opiekowalismy tydzień, na drodze do naszego miasteczka.   Chanson   Quel jour sommes-nous  Nous sommes tous les jours  Mon amie  Nous sommes toute la vie  Mon amour  Nous nous aimons et nous vivons  Nous vivons et nous nous aimons  Et nous ne savons pas ce que c'est que la vie  Et nous ne savons pas ce que c'est que le jour  Et nous ne savons pas ce que c'est que l'amour.  J.Prevert Krzaki winnic, zanim pokryją sie listkami  wyglądają jak spracowane ręce starego rolnika, abo wykręcone, pochylone wierzby bez gałęzi.W głębi stary młyn. A kamienie tutaj są ozdobą i strzegą tych kolorowych kwiatów i dekoracji. Na głownej ulicy naszego miasteczka Boulvarde de Minervois, naprzeciwko jest kosciół. Bez z "sakurą" japońską dla mnie. Nie wiem, co to za krzew. Katasia z Voyages, voyages uświadomiła mnie, że to drzewo- krzew nazywa się judaszow...

Parapetówka po francusku to «Pendre la cremaillere » Célébrer, par un repas ou une fête, son installation dans un nouveau logement, po angielsku warming-house party . My takie niby- parapetówki mamy za każdym razem, kiedy przychodzą do nas nowi znajomi po raz pierwszy. Zawsze przynoszą butelkę wina, też kwiaty i coś na słodk o. Tzw. impreza składkowa. Ten w głębi w ciemnym swetrze to Rodrick, przypomina mi naszego nieodżałowanego Jerzego Bińczyckiego. Każda okazja dobra,żeby się napić, bo : E at on the grass Hurry up Sooner or later The grass will eat on you" (" Mangez sur l'herbe Dépêchez-vous Un jour ou l'autre L'herbe mangera sur vous") J.Prevert   T a  francuska nazwa parapetówki "cremaillere" kojarzy mi się z opowiadaniami Borowskiego. A w ogóle, nam Polakom wszystko się  z czymś kojarzy. Tacy jesteśmy uwikłani w historię i różne obsesje. Ostatnia impreza to również rozmowy o francuskich wyborach. I jedna uprawn...

Kilka uwag  a propos  francuskich wyborów prezydenckich w najbliższą niedzielę - 22 kwietnia i najprawdopodobniej 6 maja. Kandydaci  na plakatach wg list wyborczych i jak się może okazać ostatni będą pierwszymi. Informacje o wyborach i plakaty kandydatów są jasno wyeksponowane na estetycznych tablicach, najczęściej koło merostwa i w innych miejscach do tego przygotowanych- lokalne tablice ogłoszeniowe. Podobają mi się hasła wyborcze : L`ecologie le vrai changement, Oui, La France, Prenez le Pouvoir, La France Fort, La France Libre, La France Solidaire,  Le changement C`est maintenant   albo typowe komunistyczne " "zagrania"-  Aux capitalistes de payer leurs crises ! albo Un monde sans la City ni Wall Street, a prawdziwie komunistyczna kandydatka  Lutte Ouvriere nie ma hasła :(  Nigdzie nie widziałam takiego " dzikiego " plakatowania i zaklejania się, reklamowania się w sklepach, punktach usługowych czy innych budynkach, żadnych bilbordów, ...

W nocy z niedzieli na poniedziałek wiatr przywiał zimę, pobliskie góry pokrył śnieg i temperatura spadła do 6 stopni w naszych dolinkach. A potem wyszło słońce i temperatura się podniosła do 17. A w domu momentalnie zrobiło się zimno i musieliśmy rozpalać kominek.

Notre Père qui êtes aux cieux - Restez-y - Et nous nous resterons sur la terre - Qui est quelque fois si jolie. La Redorte   Notre Père qui êtes aux cieux - Restez-y - Et nous nous resterons sur la terre - Qui est quelque fois si jolie.-J.Prevert Notre Père qui êtes aux cieux - Restez-y - Et nous nous resterons sur la terre - Qui est quelque fois si jo Notre Père qui êtes aux cieux - Restez-y - Et nous nous resterons sur la terre - Qui est quelque fois si jolie. Notre Père qui êtes aux cieux - Restez-y - Et nous nous resterons sur la terre - Qui est quelque foi Kim bardzo mnie kiedyś rozśmieszył, jak spytał czy Polska miała kiedyś jakieś kolonie zamorskie. Ja pamiętam tylko awanturnika Maurycego Beniowskiego, który był królem Madagaskaru i gdzieś na dnie pamięci księcia Kurlandii, chrześniaka króla Jakuba I Stuarta, który dostał w prezencieTobago. A Madagaskar Francuzi chcieli nam dać w cesji w 1937r., z hasłem „Żydzi na Madagaskar”, ale z powo...

 A dzisiaj wspomnieniowy post w związku ze swiątecznymi refleksjami.  Znaki polskie pozmieniam, jak najszybciej, bo pisałam na innym laptopie. Dostałam kiedyś taki newsletter  na konkurs "Ocalmy wojenne historie" i tak pomyslałam sobie, ze opiszę moje spotkanie z weteranami amerykańskimi, bo teraz  to moja nowa rodzina. A były to dla mnie bardzo poruszające spotkania. Takie dotknięcie prawdziwej historii, jak w filmie. Dodam, ze cały mój zeszłoroczny pobyt w US, to był, jak niekończący sie film.      Stryj mojego obecnego męża, 92-letni TB Wilson z Milwaukee był więźniem obozu jenieckiego i nie byłoby  w tym nic  niezwykłego, gdyby nie fakt, ze obóz ten to słynny Stalag Luft w Żaganiu, a w tym mieście mieszka od zawsze moja najbliższa rodzina. Ja tam często spedzałam wakacje jako dziecko, uwielbiałam moją ciocię, wujka i ich dzieci , czyli moich najbliższych kuzynów. Z moimi kuzynami ze strony ojca, córki dwóch sióstr mojego ...

 Wiosna tutaj, kolorami wybuchła i  joie de vivre -radością życia, krzyż o ekspiację woła, ale komu? Chyba pokutnikom, którzy wojny religijne wywołują. A ja  się raduję, bo co mi pozostało? Samochód już trzeba w cieniu zostawiać, może być i dorodnych glicynii, bo takie ciepło, słońce mocno świeci  po 20.00 jeszcze, a potem "głowę zwiesza i zasypia". Kim pozdrawia spod kiścia. A dzisiaj pojechaliśmy najpierw do Narbonne po jakąś skrzynkę do Orange, a potem do Le Somail na wystawę malarską i posiedzieć nad Kanałem du Midi, mnóstwo turystów już przybyło. To śmieszne Piaggio to artystów własność, a okno z galerii zaprasza do siebie.   Miłego wypoczynku wiosennego życzę  wszystkim moim czytelnikom , przyjaciołom w Polsce i on-line. Nadziei na obfity, szczęśliwy rok, który z wiosną się budzi. Happy holiday!. Smacznego jajeczka, dobrej szyneczki i wesołego dyngusa, bo nawet "moi" Anglicy wiedzą o "wet Monday". A za granicą to sobie życzymy miłego weekendu, tu...

  La vie est une cerise La mort est un noyau L'amour un cerisier. J.Prevert I o co tak naprawdę chodzi w tym życiu?  Odkąd zaczęłam przyjeżdżać do Francji, zwracałam uwagę na nazwy ulic. Podobnie, jak u nas w nazwach pojawiają się wszystkie wielkie nazwiska i wydarzenia historyczne. Nikogo nie może zabraknąć. Spacerując uliczkami można przypomnieć sobie literaturę, wielki świat muzyki, artystów pędzla, walecznych żołnierzy i ich wielkie bitwy. Mnie zastanowiło regularne pojawianie się dwóch nazwisk, często w nazwach dużych placów, bulwarów, parków, ogromnych parkingów miejskich, domów kultury.Nie znałam tych nazwisk wcześniej, i to mnie zaintrygowało, musiałam sprawdzić, kim byli ci bohaterowie. My mieszkamy przy Placu Jean Moulin  i na małym placyku Dwustulecia Rewolucji- dom z kwietnikami  w beczkach, najbardziej charakterystyczne klombiki w tych rejonach. Obok miejscowy zamek langwedocki i parę naszych pięknych ulic, Starego Mostu, Now...